Ο καρκίνος των ωοθηκών είναι η έβδομη αιτία θανάτου από καρκίνο στις γυναίκες στον κόσμο. Μία στις δύο γυναίκες που διαγιγνώσκονται με καρκίνο της ωοθήκης είναι άνω των 60 ετών.

Τι θεραπευτικές επιλογές έχεις;

Το χειρουργείο, τη συστηματική χημειοθεραπεία και τις στοχευμένες θεραπείες. Η έκταση της αντιμετώπισης θα εξαρτηθεί από το στάδιο του καρκίνου, τα χαρακτηριστικά του όγκου και τους κινδύνους που τυχόν διατρέχεις.

Χειρουργική επέμβαση: Όταν δεν υπάρχει επέκταση του καρκίνου πέραν της πυέλου, γίνεται χειρουργική αφαίρεση του όγκου και των οργάνων στα οποία ο όγκος έχει εξαπλωθεί. Kατά τη χειρουργική επέμβαση, ο γιατρός θα λάβει επίσης βιοψίες από το περιτόναιο, ενώ θα γίνει και περιτοναϊκή έκπλυση (χρησιμοποιείται φυσιολογικός ορός για την πλύση της κοιλιακής κοιλότητας, που στη συνέχεια εξετάζεται για την παρουσία κακόηθων κυττάρων).

Όταν ο όγκος έχει επεκταθεί σε πυελικούς ιστούς εκτός της μήτρας και των σαλπίγγων ή σε ιστούς στην άνω κοιλιακή χώρα ή παρουσιάζει απομακρυσμένη μετάσταση, πρώτα θα γίνει χειρουργική αφαίρεση όσο το δυνατόν περισσότερου καρκινικού ιστού και ακολούθως, χημειοθεραπεία. Κάποιες φορές, συμβαίνει και το αντίθετο όμως, προκειμένου να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό χειρουργικό αποτέλεσμα.

Σε επιλεγμένους ασθενείς, μπορεί να πραγματοποιηθεί η λεγόμενη χειρουργική επέμβαση με διατήρηση της γονιμότητας. Αυτό σημαίνει ότι μία ωοθήκη και σάλπιγγα, καθώς και η μήτρα διατηρούνται, υπό την προϋπόθεση ότι είναι υγιή.

Χημειοθεραπεία: Σε ορισμένες ασθενείς μετά το χειρουργείο συστήνεται χημειοθεραπεία με βάση την πλατίνα, με στόχο να μειωθεί ο κίνδυνος εξέλιξης ή και επανεμφάνισης του όγκου.

Στοχευμένες Θεραπείες: Η μπεβασιζουμάμπη είναι ένα αντίσωμα το οποίο προσδένεται στον αυξητικό παράγοντα του αγγειακού ενδοθηλίου (VEGF). Τα κύτταρα του καρκίνου της ωοθήκης παράγουν μεγάλες ποσότητες VEGF, ο οποίος πυροδοτεί το σχηματισμό νέων αιμοφόρων αγγείων μέσα και περιφερικά του όγκου. Ως εκ τούτου, η απενεργοποίηση του VEGF με τη χρήση της μπεβασιζουμάμπης μπορεί να εμποδίσει τον σχηματισμό των αγγείων και την ανάπτυξη του όγκου. Χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις μεταστατικού καρκίνου ωοθηκών.

Kαι μετά τη θεραπεία τι;

Μπορεί να εμφανίσεις άγχος, δυσκολία στον ύπνο ή κατάθλιψη και ενδέχεται να χρειαστείς ψυχολογική υποστήριξη, για να επανέλθεις στην καθημερινότητα και στην κανονικότητα της ζωής σου.

Μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας σου, είναι σημαντικό να επισκέπτεσαι τακτικά την κυρία Σταυρίδη (στη συχνότητα που θα σου υποδείξει), ώστε να εντοπίσει εγκαίρως ακόμη και την υποψία υποτροπής. Λόγω της ετερογένειας των διαφόρων τύπων του καρκίνου των ωοθηκών, δεν υπάρχει ενιαίο και γενικά αποδεκτό πρωτόκολλο παρακολούθησης.

Οι επισκέψεις παρακολούθησης μπορούν να αποτελέσουν και μια καλή ευκαιρία για να λάβεις πρόσθετες ιατρικές πληροφορίες, ψυχολογική υποστήριξη ή να παραπεμφθείς σε εξειδικευμένους φορείς υποστήριξης.

Αν ο καρκίνος σου συνδέεται με κληρονομική μετάλλαξη και ανησυχείς για τις γυναίκες του συγγενικού σου περιβάλλοντος, θα πρέπει να συζητήσεις με την κυρία Σταυρίδη ποιες γυναίκες της οικογένειάς σου πρέπει να ελεγχθούν και με ποιον τρόπο.

Κι αν ο καρκίνος επιστρέψει;

Αν ο καρκίνος επιστρέψει, η θεραπευτική απόφαση θα εξαρτηθεί από τον τύπο του καρκίνου, τη χρονική στιγμή και τη φύση της υποτροπής, την έκταση και την ανταπόκριση σε προηγούμενη χημειοθεραπεία και τη γενική κατάσταση της υγείας σου.

Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στις παρενέργειες της θεραπείας, που μπορεί να γίνουν πιο σοβαρές όταν η θεραπεία εντατικοποιείται. Αν, για παράδειγμα, είχες λάβει τον χημειοθεραπευτικό συνδυασμό πλατίνας/πακλιταξέλης και πρέπει να τον ξαναπάρεις, εντός ενός έτους μετά την ολοκλήρωση της πρώτης φοράς, είναι πιθανό να εμφανίσεις τοξικές παρενέργειες από το νευρικό σύστημα (αιμωδίες κ.ά.).

Η κυρία Σταυρίδη και η ομάδα της, θα είναι παρούσα να σε συμβουλεύσει για τον καλύτερο τρόπο αντιμετώπισης των παρενεργειών αυτών.

Νέες θεραπείες: Σήμερα υπάρχουν σύγχρονες θεραπευτικές επιλογές (PARP αναστολείς), για τον μεταστατικό καρκίνο ωοθηκών σε ασθενείς που παρουσιάζουν BRCA μεταλλάξεις.