H δύσκολη στιγμή της ανακοίνωσης
Η ανακοίνωση της διάγνωσης του καρκίνου δεν είναι εύκολη υπόθεση. Το βέβαιο είναι πως κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά στη διάγνωση. Άλλοι μπορούν να μεταφέρουν αυτά που τους είπε ο γιατρός με απίστευτη λεπτομέρεια και άλλοι να αρνούνται πεισματικά να μιλήσουν για αυτό. Αν υπάρχει υποψία ότι κάτι άσχημο συμβαίνει με την υγεία σου και αναμένεις αποτελέσματα, πρέπει να σκεφθείς αν θέλεις να είσαι μόνος/η σου εκείνη τη δύσκολη στιγμή ή αν θέλεις να είναι δίπλα σου κάποιος καλός φίλος ή κάποιο μέλος της οικογένειάς σου.
Το πώς ο γιατρός θα ανακοινώσει τα νέα δεδομένα έχει να κάνει τόσο με το στιλ, την εκπαίδευση και την ενσυναίσθησή του, όσο και με το τι έχει ήδη καταλάβει για τον ασθενή, τις ανάγκες και τα συναισθήματά του. Ο παράγοντας ασθενής θα καθορίσει και το πόση πληροφόρηση θα δώσει στον ασθενή σε πρώτη φάση, ενώ θα λάβει υπόψη τις ερωτήσεις και τις ανησυχίες του ασθενούς. Σε αντίθεση με αυτό που συνέβαινε κατά το παρελθόν, ο ασθενής σήμερα έχει δικαίωμα και πρέπει να γνωρίζει πλήρως την κατάστασή του, τη διάγνωση, τις θεραπευτικές επιλογές, την έκβαση. Μία ειλικρινής και έντιμη προσέγγιση από την αρχή, θα οδηγήσει άλλωστε σε μια αμοιβαία σχέση εμπιστοσύνης με τον γιατρό.
Τι πρέπει να κάνετε αν συνοδεύετε ασθενή τη στιγμή της ανακοίνωσης;
Φροντίστε να θυμάστε τι ειπώθηκε - αν είναι δυνατόν κρατήστε και σημειώσεις. Ο ασθενής πάνω στην ταραχή του μπορεί να μην θυμάται τίποτα μόλις βγει από το ιατρείο. Αργότερα, μπορεί να χρειαστεί να του/της υπενθυμίσετε τι ειπώθηκε ή να του/της εξηγήσετε κάτι. Όταν επανέλθετε στο θέμα της επίσκεψης, μην μπείτε άμεσα σε λεπτομέρειες, ιδίως αν αισθανθείτε ότι το άτομο με καρκίνο δυσκολεύεται ακόμη να διαχειριστεί αυτό που άκουσε. Προτιμήστε προς ώρας να περιοριστείτε σε απαντήσεις στις ερωτήσεις που μπορεί να έχει. Μην χάνετε την ευκαιρία να υπενθυμίζετε στο άτομο με καρκίνο ότι είστε δίπλα του, και ότι ο γιατρός και η ομάδα του είναι εκεί για να απαντήσουν κάθε απορία και ανησυχία του, όποτε αισθανθεί την ανάγκη.
