Νέα
Το πώς αισθάνεται ένας ασθενής με καρκίνο, σωματικά και ψυχολογικά, μπορεί να αλλάζει από μέρα σε μέρα, από τη μία ώρα στην άλλη, από το ένα λεπτό στο άλλο. Αν ρωτήσεις ένα άτομο με καρκίνο πώς αισθάνεται, θα διστάσει να απαντήσει. Κι αυτό έχει εξήγηση: ο ασθενής με καρκίνο βιώνει έναν κατακλυσμό από συναισθήματα. Η θετική στάση πάντα βοηθά, αυτό δεν σημαίνει όμως πως ο ασθενής θα πρέπει να κρύβει τα συναισθήματά του.
Η καθημερινή ζωή στη διάρκεια της θεραπείας αλλάζει, καθώς το άτομο πρέπει να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα που φέρνει η διάγνωση. Μια νέα πραγματικότητα που περιλαμβάνει επισκέψεις σε γιατρούς, εξετάσεις και θεραπείες- ανάλογα με το θεραπευτικό πλάνο. Αυτή τη διαδικασία, μπορεί να παίρνει αρκετό χρόνο από την καθημερινότητά σας, μπορεί να χρειαστεί να μη δουλεύετε ή να εργάζεστε λιγότερο για ένα διάστημα.
Και θα πρέπει να διαχειριστείτε τις ανεπιθύμητες ενέργειες της θεραπείας.
Στη χημειοθεραπεία για παράδειγμα, η οποία διαρκεί αρκετές ώρες, είναι σημαντικό να έχετε κάτι να κάνετε στη διάρκειά της, ώστε να παραμείνετε απασχολημένοι.
Πολλοί ασθενείς, ιδίως αυτοί που υποβάλλονται σε ακτινοθεραπεία, συνήθως συνεχίζουν τη ρουτίνα τους στο μεγαλύτερο μέρος της. Σε κάθε περίπτωση, το σημαντικό είναι να ακούτε το σώμα σας και να του προσφέρετε την ξεκούραση που χρειάζεται. Αν αισθάνεστε καλά και δεν έχετε πολλές ανεπιθύμητες ενέργειες, μπορείτε να συνεχίσετε να δουλεύετε και να εξακολουθήσετε τη ρουτίνα σας όπως και στο παρελθόν.
Συχνά, τα άτομα με καρκίνο δοκιμάζουν διασκεδαστικά πράγματα που δεν είχαν τολμήσει ποτέ στο παρελθόν.

Η καθημερινή άσκηση πρώτα από όλα θα σας βοηθήσει να αποκτήσετε και να διατηρήσετε ένα υγιές σωματικό βάρος.
Θα σας κάνει να αισθανθείτε πιο όμορφοι και πιο δυνατοί, ενώ είναι ένα σημαντικό εργαλείο διαχείρισης σωματικού και του ψυχολογικού στρες που συνεπάγεται η διάγνωση και η θεραπεία.
Λίγη άσκηση καθημερινά μειώνει επίσης την κόπωση, αυξάνει την όρεξη, περιορίζει τη δυσκοιλιότητα και βοηθά το μυαλό σας να απαλλαγεί από τις αρνητικές σκέψεις. Ακόμη κι δεν έχετε ασκηθεί ποτέ στη ζωή σας, είναι η στιγμή για να ξεκινήσετε.
Μακροπρόθεσμα, η άσκηση θα σας βοηθήσει να προλάβετε καταστάσεις όπως ο διαβήτης τύπου 2, ενώ για ορισμένους τύπους καρκίνου μπορεί ακόμη και να συμβάλει στη βελτίωση της έκβασης της θεραπείας.
Για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα, μπορείτε να απευθυνθείτε σε κάποιον επαγγελματία που θα σας βοηθήσει να βρείτε τον τύπο της άσκησης που ενδείκνυται και είναι πιο ασφαλής για εσάς, και θα οργανώσει τη συχνότητα της άσκησής σας.
Η ένταση και η διάρκεια της άσκησης θα πρέπει να αυξηθούν σταδιακά. Ακούστε το σώμα σας και ξεκουραστείτε αν αισθάνεστε κόπωση.
Μην κάνετε υπερβολές αν δεν μιλήσετε πρώτα με τον γιατρό σας. Αποφύγετε δραστηριότητες κατά τις οποίες κινδυνεύετε να πέσετε να τραυματιστείτε.
Για να μην τα παρατήσετε, βάλτε μικρούς και ρεαλιστικούς στόχους. Δώστε προτεραιότητα στη διασκέδαση.
Δοκιμάστε κάτι διαφορετικό, όπως η γιόγκα, ο χορός, το Tai Chi.
Να θυμάστε ότι ακόμη και λίγα λεπτά άσκησης την ημέρα μπορούν να βοηθήσουν.
Αν ήσασταν σωματικά δραστήριοι και πριν τη θεραπεία, καλό είναι να συνεχίσετε να ασκείστε καθ' όλη τη διάρκειά της.
Φυσικά, το τι εννοεί κάθε άτομο ως μέτρια άσκηση είναι διαφορετικό. Σιγά-σιγά θα βρείτε την ιδανική φόρμουλα για εσάς.
Το μυστικό είναι να αποφύγετε το πάγωμα και την αδράνεια.
Βάλτε ως στόχο τα 150 λεπτά μέτριας ή τα 75 λεπτά έντονης άσκησης κάθε εβδομάδα. Προσθέστε στην προπόνησή σας ασκήσεις με αντιστάσεις και εκτάσεις.
Αποφύγετε την πισίνα αν το δέρμα σας είναι ερεθισμένο λόγω ακτινοθεραπείας και συμβουλευτείτε τον γιατρό σας αν λαμβάνετε θεραπεία που εξασθενεί τα οστά.
Η άσκηση πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της αποκατάστασης.
Να θυμάστε ότι πρέπει να κινείστε όσο περισσότερο μπορείτε, γιατί αυτό μειώνει τις πιθανότητες του καρκίνου να επιστρέψει, ενώ παράλληλα βελτιώνει και την επιβίωσή σας. Η άσκηση είναι χρήσιμη ακόμη και σε ασθενείς προχωρημένη νόσο: Μειώνει την κόπωση, βελτιώνει τη διάθεση και τις σωματικές λειτουργίες.
Αντιθέτως, η αδράνεια μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια μυϊκού ιστού και αδυναμία.

Η σωστή διατροφή μετά τη διάγνωση του καρκίνου, στη διάρκεια της θεραπείας και μετά από αυτήν είναι πολύ σημαντική: Σας προσφέρει την απαραίτητη ενέργεια και δύναμη, σας βοηθά να διατηρήσετε ένα υγιές σωματικό βάρος, βελτιώνει τη διάθεση και μειώνει τις πιθανότητες εμφάνισης συγκεκριμένων καταστάσεων, όπως τα καρδιαγγειακά νοσήματα και ο διαβήτης τύπου 2 στο μέλλον.
Βασικοί κανόνες
- Διατηρείτε ένα υγιές σωματικό βάρος, μέσω της άσκησης και της σωστής διατροφής.
- Βάλτε ποικιλία στη διατροφή σας, με τροφές από όλες τις ομάδες: λαχανικά διαφόρων ειδών και χρωμάτων, φρούτα, όσπρια, τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες, ρύζι-ζυμαρικά, άπαχα κρεατικά, πουλερικά και ψάρι, αυγά σπόρους και ξηρούς καρπούς, γαλακτοκομικά και τυριά με λίγα λιπαρά.
- Περιορίστε την κατανάλωση αλκοόλ και τροφών πλούσιων σε κορεσμένα λιπαρά, πρόσθετα σάκχαρα και αλάτι.
- Λάβετε συμπληρώματα μετάλλων και βιταμινών που σας προσφέρουν ενέργεια.
Τουλάχιστον 30 λεπτά αερόβιας άσκησης για τρεις φορές την εβδομάδα αλλά και ασκήσεις δύναμης 2-3 φορές την εβδομάδα μπορούν να προλάβουν τον καρκίνο, καθώς μειώνουν τη φλεγμονή, βοηθούν στην πρόληψη της παχυσαρκίας (το αυξημένο βάρος αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για καρκίνο του ενδομητρίου, του οισοφάγου, του ήπατος, του παγκρέατος και του μαστού, ενώ σε ανθρώπους που έχουν νοσήσει αυξάνει τον κίνδυνο υποτροπής και θανάτου από καρκίνο) και ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα.
Επίσης, η άσκηση βοηθάει στη ρύθμιση της ινσουλίνης (τα υψηλά επίπεδά της σχετίζονται θετικά με την εξέλιξη του καρκίνου), στη μείωση της φλεγμονής) και των ορμονών του σεξ (όπως π.χ. τα οιστρογόνα που συνδέονται με συγκεκριμένα είδη καρκίνου) και βελτιώνει τον μεταβολισμό, μεώνοντας τον χρόνο παραμονής τοξικών ουσιών στο έντερο.
Συμβάλλει επίσης στην αλλαγή του μεταβολισμού των χολικών οξέων, που μειώνουν την έκθεση του γαστρεντερικού συστήματος σε καρκινογόνους παράγοντες. Η σωματική άσκηση μπορεί να δράσει προληπτικά κατά:
- του καρκίνου του μαστού - η άσκηση μειώνει κατά 10-15% τον κίνδυνο εμφάνισης του συγκεκριμένου καρκίνου. Επίσης, μειώνει κατά 28% τον κίνδυνο θανάτου από αυτόν και κατά 48% τον κίνδυνο θανάτου από κάθε αιτία
- του καρκίνου της ουροδόχου κύστης (μείωση του κινδύνου κατά 13-19%)
- του καρκίνου του οισοφάγου (μείωση κινδύνου έως και κατά 42%)
- του καρκίνου του νεφρού (νεφροκυτταρικό καρκίνωμα), κατά 12-23%
- του καρκίνου του στομάχου, κατά 22%
- του καρκίνου του παχέος εντέρου -μειώνει κατά 30% τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του παχέος εντέρου και κατά 38% τον κίνδυνο θανάτου από κάθε αιτία
- του καρκίνου του προστάτη - μειώνει κατά 33% τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του προστάτη και κατά 45% τον κίνδυνο θανάτου από κάθε αιτία
- του καρκίνου του ενδομητρίου (21% μικρότερος κίνδυνος)
- του καρκίνου του πνεύμονα
Το πρόγραμμα άσκησης είναι σημαντικό να εξατομικεύεται ανάλογα με τον ασθενή και το είδος του καρκίνου του, καθώς και τις προσωπικές του προτιμήσεις. Η διεπιστημονική ομάδα, που περιλαμβάνει τον ογκολόγο,τον καρδιολόγο, τον νοσηλευτή, τον διατροφολόγο και τον ψυχολόγο, θα αποφασίσει το είδος και τη διάρκεια της άσκηση, πάντα σε συνεργασία με τον ασθενή.
Η άσκηση είναι καλό να αρχίσει να αυξάνεται σταδιακά μέχρι το άτομο να μπορεί να ασκείται τρεις έως τέσσερις μέρες την εβδομάδα.
Η μόνη κατηγορία ογκολογικών ασθενών που απαιτεί ειδικό πρωτόκολλο θεραπευτικής άσκησης ώστε να μη φορτίσει τις πάσχουσες περιοχές του σκελετού, είναι οι ασθενείς με μεταστατική νόσο των οστών.
Τα άτομα με χαμηλά επίπεδα αιμοσφαιρίνης είναι καλό να αποφεύγουν την άσκηση υψηλής έντασης, ενώ τα άτομα με χαμηλά αιμοπετάλια θα πρέπει να αποφεύγουν τα αθλήματα επαφής.
Τέλος, τα σπορ με αυξημένο κίνδυνο κατάγματος καλό είναι να αποφεύγονται στους πιο ευάλωτους ασθενείς.
Η άσκηση θα πρέπει να ξεκινήσει τουλάχιστον με περπάτημα, που βελτιώνει την αντοχή και συμβάλλει στο χτίσιμο μυικού ιστού, μειώνει το άγχος και την κατάθλιψη, αυξάνει την ενέργεια και τη δύναμη και συμβάλλει στη μείωση του πόνου.
Ανασκόπηση 61 μελετών σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού σταδίου 2 έδειξαν ότι ο συνδυασμός αεροβικής άσκησης και άσκησης με αντιστάσεις δεν είναι μόνο ασφαλής για τους ογκολογικούς ασθενείς, αλλά βελτιώνει σημαντικά και τις εκβάσεις.
Οι ασκήσεις αντοχής συμβάλλουν επιπλέον στη βελτίωση της καρδιακής λειτουργίας και στη μείωση της φλεγμονής, ενώ σημαντικό ρόλο έχουν και οι ασκήσεις ισορροπίας, για αυτό και προστίθενται συχνά στο ασκησιολόγιο των ογκολογικών ασθενών.